Jakie są techniki neuromobilizacji?
Neuromobilizacja jest terapią manualną, umożliwiającą pracę na tkance nerwowej. Ten rodzaj terapii stosuje się, by poprawić ruchomość nerwu i jego ślizg względem tkanek, które go otaczają. Dzięki temu możliwe jest usprawnienie działania nerwu. Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest zbadanie funkcji nerwu oraz ustalenie, jaka jest przyczyna problemów z przewodnictwem.
W jaki sposób przebiega neuromobilizacja?
Pierwszym etapem w neuromobilizacji jest ułożenie kręgosłupa, głowy, oraz kończyny, w której nastąpił problem w odpowiedniej pozycji. Ułożenie ciała w taki sposób umożliwia rozciągnięcie lub doprowadzenie do ruchu ślizgowego nerwu. Gdy pacjent znajduje się w odpowiedniej pozycji, przechodzi się do wykonywania pulsacyjnych ruchów rozciągających lub ślizgowych. Rozciąganie polega na przemieszczaniu struktur nerwu, z kolei podczas mobilizacji ślizgowej zachodzi ruch aksona względem osłonki nerwu. Przeprowadzenie terapii powinno być na tyle delikatne, by pacjent nie odczuwał bólu. Czas trwania zabiegu dostosowany jest indywidualnie do przypadku. Zwykle przeprowadza się go do momentu zmniejszenia objawów lub przez konkretny czas, np. minutę. Pacjent może odczuwać delikatne mrowienie, uczucie ciepła oraz rozciąganie kończyny.
Jakie są cele przeprowadzania neuromobilizacji?
Neuromobilizację przeprowadza się na nerwach obwodowych kończyn dolnych i górnych. Przykładem jest nerw kulszowy, promieniowy, czy strzałkowy. Z pomocą mobilizacji ślizgowej i rozciągania, można łagodzić problemy z krótkimi nerwami zaopatrującymi mięśnie, a także sploty nerwowe. Kanał kręgowy w kręgosłupie, nerwy czaszkowe, rdzeniowe oraz nerwy, które zaopatrują narządy wewnętrzne, również mogą być poddawane neuromobilizacji.
Dzięki temu zabiegowi pacjenci odczuwają zmniejszenie bólu i poprawę ruchomości stawu. Po dłuższym czasie terapii następuje m.in. lepsze ukrwienie tkanki nerwowej, odblokowanie układu nerwowego i zmniejszenie procesu zapalnego.
Neuromobilizację można wykonywać samodzielnie. Wspomaga to powrót do pełnej sprawności. Terapia powinna zostać rozpoczęta jak najszybciej, zanim dojdzie do nieodwracalnych zmian w obrębie nerwu.